Siondróm SAD

Is le linn laethanta gearra na dúluachra a thagann an galar dubhach darb ainm SAD (seasonal disaffective disorder) ar roinnt daoine de bharr easpa gréine. Ait go leor tagann lagar spride den shaghas céanna orm fhéin i rith laethanta fada an samhraidh nuair a bhíonn an grian ag scoilteadh an tarmaic.

Dála na féileacháin ildaite a thagann amach, meallann teas na gréine ógmhná na h-áite amach ina sluaite in éadai éadroma sciotacha samhraidh. Agus is ansan a thagann an duairceas agus an dólas orm mar tuigim an fhíric is crúalaí de fhírinní searbha an tsaoil seo – cé go mbímidne ag dul in aois agus i mbaois, bíonn na mná óga dár ngríosadh i gcónaí. Sea, bíonn na sráideanna, na páirceanna, na tránna plódaithe leo, gach bruinneall níos aoibhne áille na an spéirbhean roimpi –

glé-ghruaigeach,

luisne-leicneach,

binn-bheolach,

síod-scornach,

crua-chíochach,

cuas-choimeach,

cuar-chromógach,

gor-ghabhlach,

luas-leasnach,

crón-chosach . . .

Úúúúúfff!!!

Agus dar ndóigh, ní thugann siad aon aird ar an ngeolbhachán beoir-bholgach le stíl ghruaige Healy-Rae ag gabháilt thart i dteannta Long John, mo jeaicín russell leath-shúileach. Ach ní thuigeann siad gur faoi chraiceann an mheánaostaigh mhenópásaigh sin, tá ógfhear fadfholtach aclaí fiáin éigeansa i jeans cneasluiteacha ag damhsa is ag bocléimt thuas ar an ardán i dteannta Rory Gallagher agus an Gormachaí Míshásta Delta Blues Band.

Anois fan go dtúinfeálfad an t-aer-ghiotár – Ding – Djang – Djang – Ding !!

Is mise rí na nGormachaí,

Is mise an t-árd-rí,

Á rá amhrán ar an ardán,

Ruaidhrí agus Mí.

Ag leadradh an aer-ghiotáir

Sean phort de chuid B.B.,

Ó bhíos óg is gan uaim ach póg

Is cion ós na cailíní.

Ach tá na ribí ag éirí gann

Is gan ‘gam ach sean-chuimhní

Ar an Rac ‘n Ról, pot is ól,

Thiar sna seascaidí.

A! bhuel, ní bhuaidhfidh sé sin aon ghradam filíochta, ach ar chuma éigin ní bhraithim chomh SAD ionam fhéinig anois.

Uainn go léir anseo in #37 “Chetwynde Downs” - - - Slááán Tamall

FRC