"Ó is salach gránna an téarma úd, is fuath liom thú", is bhuail sí an doras amach ag pusaíl goil. Níorbh í an béarlachas a bhí ag déanamh tinnis di faraoir nuair a bhí sé de mhí-ádh orm tagairt a dhéanamh di a bheith ag "seaiceáil suas" (nó 'shacking up' mar a déarfadh fear na Gaeltachta) lena pairtnéir. B'shin Jocelynn, dar ndóigh, nó Lynn mar a thugann sí anois uirthi féin , an t-aon bhall dem' ochtar áil a bhíonn cúpla nóimeat le sparáil aici anois is arís chun labhairt lena hathair. Agus anois níl sí ag caint liom in ao'chor.
Bhuel, ní rabhas ach ag iarraidh a dhéanamh amach, go séimh discréadach, cén sort socraithe a bhí eatarthu. Seo mar a bhí an comhrá:
"Aaaamm! bhuel, is féidir a rá go bhfuil aaamm tuiscint eadrainn - sea tuiscint."
"Tuiscint? cén sort tuiscine? cleamhnas an ea? Ní fheicim fáinne ag glioscarnaigh ar an méir."
"Bhuel, nílimid geallta go foirmeálta má thuigeann tú leat mé."
"Conas san?, ní thuigim."
Ó, a Dhaid, nach dtuigeann tú sa lá atá inniu ann ní bhíonn daoine geallta go dtí go mbíonn gach rud socraithe agus curtha in áirithint - séipéil - óstán etc. Agus nílimid in achmhainn fiú bheith ag smaoineamh ar na costaisí fíochmhara.
Há, na costaisí?, nach ar ghuaillí t'athar a bheidh an t-ualach san ag titim. Agus abair liom; an bhfuil aon saghas scála ama i gceist agaibh leis an dtuiscint neamh-fhoirmeálta seo?
Á!, lig dom in ainm Dé - táimid óg fós.
Óg - is fíor san, bail ó Dhia orthu. Baois na hóige. Ach ní mhaireann an óige. 'Sé an nós a bhíonn anois acu sna bolaí seo, ná go dtéann leannáin chun maireachtaint lena chéile. Bíonn siad sona sásta ar feadh i bhfad go dtí go mbeartaíonn siad nár mhiste údárás agus beannacht na Vatacáine a bheith acu chun a gcaidreamh a dhaingniú. Is minic gur teacht séasúr na gcéad chomaoineach a bhíonn mar spreagadh acu. Bíonn pósadh gairéadach gáifeach agus bainis mhíchuíosach acu le leath de dhaonra an chondae i láthair. Agus naoi nó deich mí tar éis dóibh geallúint sollúnta a thabhairt ar altóir Dé go bhfanaidís le chéile go dtí go scarfaidh an bás óna chéile iad - bíonn siad scartha glan óna chéile gan aon lámh chúnta ón Spealadóir Scanrúil.
Ar aon nós thar n-ais go dtí an t-agallamh - chuas ar mhalairt conaire:
"Ce atá i mbun na léinte a iarnáil sa tigh?"
"What?"
"Cé agaibh a dheineann na léinte a iarnáil?"
"Bhuel, aaamm, roinnimid cúraimí."
"Agus cén cúraimí a bhíonn airsean?"
"Aaaamm! cuireann sé amach an bruscar agus.........lomann sé an phlasóg."
Á! níl ré na ridireachta thart fós, ambaist. Tiománann Harold an bruscarán rothaí ón gcúldoras timpeall an tí uair gach ré seachtain mar chleactas aclaíochta. Nach méanar dó. Agus gearrann sé an ciarsúr de phlasóg fiaileach atá acu. Sin gaisce an ghiolla gan aon agó.
"Táimid i ngrá lena chéile, sin an rud is tábhachtaí" ar sise. Cad eile atá ag tastáil?
"Grá? An bhfuilir cinnte ná fuil ag tastáil uaidhsean ach céile córach leapan agus au pair áisiúil chun na stocaí a meaitseáil ón dtriomadóir"
Chuir san an lasair sa bharrach i ndáiríribh. Is dócha go rabhas ró-gharbh léi. Ceannóidh mé brontannas dóibh ámarach. Raghaidh mé go dtí Outdoor Life Choice, an ionad garraíodóireachta áitiúil amárach agus ceannóidh mé tobán bláthanna mar bhronntanas athmhuintearais dóibh. Leis an aimsir atá againn fé láthair ní mór na soithigh úd a uisciú uair sa ló ar a laghad. Tabharfaidh san jab eile do saineolaí an stocmhargadh úd Harold.
Uainn go léir anseo in #37 "Chetwynde Downs" - - - Slááán Tamall
FRC
Wednesday, June 24, 2009
Tuesday, June 16, 2009
GLOOMSDAY 2009
HAPPY GLOOMSDAY
Nach shin ata i ndan do gach eagraíocht luath nó mall sa tirín iathghlas míámhárach seo 'gainne. Agus thárla sé dúinn i gcathair seo na long is na seol i mbliana. Scoilt i measc lucht eagraithe "Gloomsday". An tOllamh Herbert Ponseby ó Roinn an Bhéarla i UCC a chur tús leis an gceannairc. Eisean agus roinnt de lucht gnó na cathrach a bhí ag maíomh go raibh gá le "forbairt" agus "dul chun cinn" sa cheiliúradh. Ní raibh dóthain "daonlathais" agus bhí géarghá le "trédhearcacht" agus "freagracht". Ní raibh crinniú cinn bhliana eagraithe, miontuairiscí glactha ná cuntaisí foilsithe riamh. Scannal amach is amach ab ea é. Eagraithe ag an clique céanna gach bhliain - ní raibh ann dar leo ach leithscéal i gcomhair ragairne agus óil.
Agus tá an ceart acu is dócha. Ní raibh coiste ann riamh. Mise a chur tús leis an bhféile beag agus mise a d'eagraigh gach bhliain é. Ní raibh aon ghá le coiste ná le béarlagar gnó. Anois táid ag lot an cóisir go léir. Teastaíonn uathu go mbíonn sé níos "custaiméir-chairdiúla" - an "éiléatachas" a bhaint de. Beidh sé mar "áis" chun turasoirí a mhealladh go dtí an chathair. Agus dar ndóigh caithfidh go mbeidh sé níos teaghlach-treoraithe ( nó family-orientated mar a déarfadh fear na gaeltachta) le béim fé leith ar na páistí. Aghaidh-phéinteáil agus balúin "Gloomsday" á tabhairt amach ar na sráideanna. Ar chúlaís a leithéid d'fhastaoim riamh. Dá mbeadh "Useless Eulogies", an saothar ar a bhfuil Gloomsday bunaithe, léite ag an tOllamh Ponseby agus baill uilig a choiste bheadh a fhios acu ná fuil sé oiriúnach do aon duine fé bhun aois na haibíochta.
Ba chomhair go mbeimís sa Guinness Book of Ridiculous Records. An t-aon ceiliúradh liteartha ar domhain atá bunaithe ar shaothar nár foilsíodh riamh. Agus anois an coiste nua ag bagairt dlí orm mar dar leo ní mise an t-úinéir dleathach ar an lámhscríbhinn atá agam ar an seilf anso san oifigín. Cén fáth? - nach mise a thárrtháil an leabhar ón skip nuair..... á sin scéal eile....ní chreidfeá é. Teastaíonn uathu go bhfoilseofái dlútheagrán den leabhar - ní bheadh achar airde fada go leor ag glúin seo na teicseála chun an breis is míle leathannach den leabhar iomlán a léamh.
Is inniu GLOOMSDAY, ach ní bheidh sé á cheiliúradh go h-oifigiúil ag an dream nua go dtí an Sathairn seo chugainn chun go mbeidh níos mó daoine ábalta freastail ar "na himeachtaí". Ní mór dúinn an lucht gnó a shásamh in am seo an ghátair is cosúil.
Ach beidh an FÍOR-GLOOMSDAY ar siúl anocht ag tosnú san Hi-Bi is ag dul as sin go dtí an Long Valley agus ansan cá bhfios. Ceol leis an Pana Rowdies Ragtime Band mar is gnáth.
Uainn go léir anseo in #37 "Chetwynde Downs" - - - Slááán Tamall
FRC
Nach shin ata i ndan do gach eagraíocht luath nó mall sa tirín iathghlas míámhárach seo 'gainne. Agus thárla sé dúinn i gcathair seo na long is na seol i mbliana. Scoilt i measc lucht eagraithe "Gloomsday". An tOllamh Herbert Ponseby ó Roinn an Bhéarla i UCC a chur tús leis an gceannairc. Eisean agus roinnt de lucht gnó na cathrach a bhí ag maíomh go raibh gá le "forbairt" agus "dul chun cinn" sa cheiliúradh. Ní raibh dóthain "daonlathais" agus bhí géarghá le "trédhearcacht" agus "freagracht". Ní raibh crinniú cinn bhliana eagraithe, miontuairiscí glactha ná cuntaisí foilsithe riamh. Scannal amach is amach ab ea é. Eagraithe ag an clique céanna gach bhliain - ní raibh ann dar leo ach leithscéal i gcomhair ragairne agus óil.
Agus tá an ceart acu is dócha. Ní raibh coiste ann riamh. Mise a chur tús leis an bhféile beag agus mise a d'eagraigh gach bhliain é. Ní raibh aon ghá le coiste ná le béarlagar gnó. Anois táid ag lot an cóisir go léir. Teastaíonn uathu go mbíonn sé níos "custaiméir-chairdiúla" - an "éiléatachas" a bhaint de. Beidh sé mar "áis" chun turasoirí a mhealladh go dtí an chathair. Agus dar ndóigh caithfidh go mbeidh sé níos teaghlach-treoraithe ( nó family-orientated mar a déarfadh fear na gaeltachta) le béim fé leith ar na páistí. Aghaidh-phéinteáil agus balúin "Gloomsday" á tabhairt amach ar na sráideanna. Ar chúlaís a leithéid d'fhastaoim riamh. Dá mbeadh "Useless Eulogies", an saothar ar a bhfuil Gloomsday bunaithe, léite ag an tOllamh Ponseby agus baill uilig a choiste bheadh a fhios acu ná fuil sé oiriúnach do aon duine fé bhun aois na haibíochta.
Ba chomhair go mbeimís sa Guinness Book of Ridiculous Records. An t-aon ceiliúradh liteartha ar domhain atá bunaithe ar shaothar nár foilsíodh riamh. Agus anois an coiste nua ag bagairt dlí orm mar dar leo ní mise an t-úinéir dleathach ar an lámhscríbhinn atá agam ar an seilf anso san oifigín. Cén fáth? - nach mise a thárrtháil an leabhar ón skip nuair..... á sin scéal eile....ní chreidfeá é. Teastaíonn uathu go bhfoilseofái dlútheagrán den leabhar - ní bheadh achar airde fada go leor ag glúin seo na teicseála chun an breis is míle leathannach den leabhar iomlán a léamh.
Is inniu GLOOMSDAY, ach ní bheidh sé á cheiliúradh go h-oifigiúil ag an dream nua go dtí an Sathairn seo chugainn chun go mbeidh níos mó daoine ábalta freastail ar "na himeachtaí". Ní mór dúinn an lucht gnó a shásamh in am seo an ghátair is cosúil.
Ach beidh an FÍOR-GLOOMSDAY ar siúl anocht ag tosnú san Hi-Bi is ag dul as sin go dtí an Long Valley agus ansan cá bhfios. Ceol leis an Pana Rowdies Ragtime Band mar is gnáth.
Uainn go léir anseo in #37 "Chetwynde Downs" - - - Slááán Tamall
FRC
Subscribe to:
Posts (Atom)