Beannachtaí Vailintín

A Mhná na Cruinne, Beannachtaí Vailintín dhaoibh go léir. Ó chroí-lár mo chroíse tá saighead Chúipid ag eitilt cruinn díreach in bhur dtreo, ag iompar leis dosaen rósanna dearga agus míle póg. Éistigí anois is cloisfidh sibh guitarra de fado ag seinnt lastigh de bhur bhfuinneog. Á! an bhfuil aon ceol ar domhan níos rómánsúla ná an fado? Osclaigí an nasc seo ar dtáb eile is bígí ag éisteacht le linn daoibh bheith ag léamh.


Inniu lá an amour, féile an phaisin dochloíte. A spéirbhruinnill an domhain, go bhfaighe sibh ridire ar chapall bán a thabharfaidh searc grámhar daoibh gach lá de bhur saol. Agus a mhná ná fuil chomh spéiriúil sin a thuilleadh agus a bhfuil bhur bruinnealleacht fágtha in bhur ndiaidh blianta ó shin; ná bac san. Ná bac na roic léarscáileacha agus na ribí airgead-stríoctha, níl aon slí don aoiseachas inniu ann. Fad is atá rithim in bhur cosa, spréach in bhur súile agus speach in bhur gcroí, tabharfaidh Naomh Vailintín aire daoibh. Cuimhnigí go bhfuil seana-bhróg ann le haghaidh gach seana-stóca - agus sinn ag dul in aois níl aon ní níos tábhachtaí ná péire breá compórdach de bhróga stóinsithe.




Anois cuirigí péire bróga daingne oraibh is téanam amach lámh ar lámh ag spaisteoireact fén dtuath. Tá na héin ag cur a gcroí amach le teann áthais ag iarraidh a vailintín féin a mhealladh chuchu - fuadar futhu chun dul i mbun neadaireachta. Tá na plúiríni sneachta dár mbeannú ar an slí, na cróich ag gobadh amach ón bhféar ag tabhairt dúshlán na seaca. Anois tá bruach an aigéin sroichte againn, na tonnta ag bualadh ar na carraigreacha is ag iompar macallaí calypso ar shruth teólaí na murascaille.

Ach tá sé in am againn bheith ag fáil réidh i gcomhair an Bhál Vailintín - éadach foirmiúil ag teastáil dar ndóigh. Ach ar dtúis scaoilimis an corc ón mbuidéal seaimpéin, líonaimis na flútanna agus ólaimis sláinte na mban.

Nach iontach go deo é mar radharc; an halla mór coinneal-lasta, Ceolfhoireann Fiolarmónach Berlin ag soláthar an cheoil. Lanúnacha na staire ag valsáil timpeall an úrláir. Táid go léir ann: Véineas agus Mars, Diarmuid agus Gráinne, Tristan agus Isolde, Abelard agus Eloise, Romeo agus Juliet, Victoria agus Albert, agus Victoria an lae inniu; Victoria agus David, Oscar agus Bosie, Bonnie agus Clyde etc. Anois, brostaigí, raghaimís amach ina dteannta, tá an tango fógraithe.





(Véineas agus Mars le Sandro Boticelli)

Ach faraoir, caithfidh mé slán a fhágáil agaibh sara dtosnóidh seó na tinte ealaíne mar cloisim eochar sa bhfrontdoras. Mo bhean ag filleadh. Bíonn sí ana-amhrasach fén méid ama a chaithim istigh anseo im' oifigín ar an gréasán. Ceapann sí go bhfuil affair idirlín ar siúl agam. Ach sara n-imeod canfaidh mé giota beag de amhrán grá simplí daoibh, dom thionlacain féin ar an aer-ghiotár dílis.

You are my sunshine, my only sunshine
You make me happy when skies are gray
You'll never know dear, how much I love you
Please don't take my sunshine away.

Uainn go léir anseo in #37 "Chetwynde Downs - - - Slááán Tamall.

FRC

Bíodh mar a Thiocfaidh

Trí cóipeanna den dhírbheathaisnéis chéanna a bhfuaireas i measc na mbronntanas Nollaig. Is dócha gur cheap na bronntóirí go raibh rud éigin sa scéal a mbeinn ábalta reiléiteáil leis. Agus bhí an cheart acu mar bhí eachtra lárnach sa leabhar úd a spreag cuimhní im' aigne ar chómhrá cinniúnach a bhí agam anseo sa bhaile roinnt blianta ó shin.

Bhí Jonathan (nó Seánán mar a thugann sé air féin nuair a bhíonn sé ag gaeilgeoireacht) sa chéad bhliain in UCC. Bhíomar ag caint mar gheall ar fhear éigin a bhí i mbéal an phobail ag an am nuair a dúirt mé faoi: "Arra, ná fuil an boc úd chomh camógach le Graham Norton. D'fhéach Jonathan go géar orm ar feadh cúpla soiceand sara d'fhreafair sé. Seo mar a lean an comhrá -

Jon: Cad a cheapfá dá ndéarfainn leat go raibh duine 'camógach', do rogha focal, sa tigh seo?

Mí: An bhfuil tú a rá liom go bhfuil ......?

Jon: Táim.

Mí: go bhfuil .... duine .....aaamm?

Jon: Sea, duine aerach.

Mí: Sa teaghlach seo?

Jon: Sin é agat é.

Mí: Há! Bhí a fhios agam.

Jon: Bhí a fhios agat?

Mí: Bhuel, chun na fírinne a rá, ní rabhas cinnte, ach bhíos amhrasach - Charles.

Jon: Charles?

Mí: Sea. Charles. (an mac is sine - "Call me Charles, I don't fancy Charlie" -eisean). Bíonn sé ró-fhearúil, ró-macho. Eisean agus a chuid rugair. Agus an t-obseisiún mífholláin a bhíonn aige i gcúrsaí corpfhorbartha. Agus an t-am go léir a chaitheann sé sa gym ag pumpáil iarainn. Ná fuil fhios againn gurb é an spórtlann príomh- ghnáthóg lucht na n-aerach. Ná bhfaca é ós comhair an scatháin agus é ag fleisceáil na matán. Ná......

Jon: A Dhaid.

Mí: Hu! ní féidir an dullamullóg a chur ar t'athair chomh fuirist sin, baidhe.

Jon: A Dhaid, ná n-éisteofá liom. Ní hé Charles atá i gceist in aon chor - ach mise.

Mí: TUSA ?

Jon: Mise.

Mí: Ó!

Sé an rud faoi nach raibh, agus nach bhfuil aon ní luasc-thónach, lag-rostach, campach ag baint le Jonathan in aon chor. Cé go mbíonn sé dea-ghléasta pointeáilte i gcónaí tá sé coimeádach go leor ina iompar agus ina rogha éadaí. Ní thaitníonn an cleas amharclannúil péacógach leis mar deir sé go dtugann siad an íomhá mhícheart agus nach cabhraíonn siad le normálú an aosa aerigh. Is ait an rud é ach is é Jonathan an duine is normálta ar fad dem' ochtar clainne mi-bhuíche mi-mhúinte. Is cuimhin liom nuair a chuas chun tacaíocht a thabhairt dó ar an bhflóta aerach i mórshiúl Naomh Pádraig, ba mise a chaith an t-léine le:

"Ní amháin Gaelach ach Aerach chomh maith;
Ní amháin Aerach ach Gaelach chomh maith".

Ní raibh Jonathan sásta an léine a chaitheamh mar dar leis bhí an mana ábhairín gríosaitheach. Ambaist. Gríosaitheach nó greannmhar, n'fheadar, ach ní mholfainn d'éinne t-léine a chaitheamh ar chúl trucaile is é ag taisteal trí lár chathair Chorcaí i mí an Mhárta. Bhíos fliuch báite siocaithe reoite. Seachtáin amháin a thóg sé chun an taom casachtach smugach smaoiseach a chur díom.

Agus cad a cheap an teaghlach agus na comharsain nuair a chualadar faoin teacht amach agus conas mar a ghlacadar leis an scéal - inseoidh mé daoibh sa chéad bhlagmhír eile.

Dar ndóigh b'é an leabhar "Come What May" le Donal Óg Cusach an t-iománaí Corcaíoch a spreag mé chun na smaointe seo a roinnt libh. B'fhiú é a cheannach.

Uainn go léir anseo in #37 "Chetwynde Downs" - - - Slááán Tamall

FRC